Zoals de meesten van jullie inmiddels wel weten, verwachten ik (Marée) en mijn vriend Daan ons eerste kindje in juli. Helemaal leuk! We zijn er erg blij mee en kijken uit naar de komst van ons meisje.  Bij het krijgen van een kindje komt natuurlijk bizar veel kijken, eigenlijk nog veel meer dan ik stiekem dacht. Niet alleen qua het regelen van alle spulletjes die je nodig hebt maar ook veel keuzes die gemaakt moeten worden. En ook bij ons gaat dat zeker niet zonder slag of stoot…. But hey! No guts, no glory! – Ik neem jullie mee in een voorbeeldje.

Baby vaccinaties?
Momenteel gaat het woord ‘’vaccinatie” regelmatig bij veel mensen, een aantal keer per dag door de mond heen. Of het nou iets is waar je vóór of juist tegen bent… je hoort het overal. Vaccineren is natuurlijk niet alleen iets wat nu in corona met elkaar besproken wordt, ook de vaccinaties voor baby’s zijn in huize Loose-Jegen regelmatig onderwerp van gesprek de laatste tijd.

Ja, inmiddels práten we er fatsoenlijk over zonder dat de ene boos of geïrriteerd wordt op de ander. Helemaal aan het begin van mijn zwangerschap ging dat wel een beetje anders…. Zoals bekend staan zwangere vrouwen niet te koop om hun redelijkheid en rustige gemoedstoestand. En dat is misschien nog netjes uitgedrukt…. Ik durf mezelf best heel eerlijk te omschrijven als ‘hormonaal kreng’ zo op zijn tijd. (Zeker in het begin toen ik nog ziek, zwak en misselijk was!!!) Dit voorbeeld stamt uit die tijd.. 😊

Eigenwijs, ik?
Ik ben altijd wel iemand geweest die niet perse met de meute mee gaat ‘omdat het zo hoort’. Het kiezen van een eigen pad, voelen wat goed is voor mij en wat bij me past heeft altijd een grote rol gehad in mijn leven. Mijn buik spreekt boekdelen! Mijn buik is al mijn hele leven de plek waar ik om raad kan vragen. Mijn buik vertelt het me precies, als ik maar bereid ben om te luisteren.

Mijn buikgevoel over het reguliere vaccinatieprogramma is niet helemaal lekker. Begrijp me zeker niet verkeerd: het is prachtig dat we zo’n systeem hebben in NL en dat de kinderziektes waar we tegen enten zo goed als weg zijn! Maar ik vraag me wel af of er geen alternatieven zijn die wat vriendelijker zijn voor ons kleine baby’tjes als enkel het inspuiten met die ziekmakers door hele scherpe naalden in de beentjes van onze kleintjes. Ik krijg al de bibbers als ik er alleen al aan denk..

Zo had ik mezelf laten vertellen dat er al een tijdje ook een homeopathisch alternatief zou bestaan wat óók goed werkt. Zónder spuiten, gewoon korreltjes. Het klonk prachtig. Ik had het onderzocht, me over ingelezen en nou: wat een goed alternatief! Dit voelde goed. Nu voel je misschien al aankomen: zonder enig overleg met Daan, besloot ik op eigen houtje dat ik sowieso niet wilde gaan voor de ‘gewone’ entingen en dat we het alternatieve pad zouden nemen. Check!

Die ene avond…
Op een avond gingen we bij mijn vader eten en toevallig vroeg hij over de entingen. Nog voordat Daan daar iets over kon zeggen – flapte ik er zelfverzekerd uit dat wij ons kind die naalden niet gingen aandoen. PUNT.

Toen mijn blik daar de overkant van de tafel dwaalde, zag ik daar een verbolgen gezicht. Mij met grote ogen aankijkend met de vraagtekens zichtbaar dwarrelend om zijn hoofd. Daan probeerde dit ‘ding’ tussen ons niet al te groot te laten worden onder het gezellige avondeten en wimpelde het af met ‘’daar hebben we nog niet over gesproken samen, dat gaan we nog doen.’’

Ontzettend onhandig denderde ik daaroverheen door iets te sneren in de trend van ‘’daar kunnen we het best over hebben maar het gaat sowieso niet gebeuren. Wat jij ook zegt, ik wil het niet.’’ PUNT.

Daans verbolgen gezichtsuitdrukking veranderde inmiddels in een gefrustreerd en bozig hoofd. Hij voelde zich (uiteraard) helemaal niet gehoord in dit verhaal. Hij zat tegenover zijn vriendin die duidelijk niet bereid was ook maar één centimeter toe te geven, en éigenlijk ook niet bereid was om er een gesprek over te voeren omdat het besluit zogenaamd al genomen was. Nou… daar zit je dan, bij je schoonvader aan tafel met je goede gedrag….  Arme Daan! Hoe dit verder ging zal ik jullie besparen, maar de woorden ‘onbegrip’, ‘frustratie’, ‘niet gehoord/gezien voelen’, ‘chagrijnig’ en ‘jij-bepaalt-dat-niet-alleen’’ dekken de lading prima.

Wat ging hier nu grandioos mis?
Achteraf moet ik hier natuurlijk stiekem best hard om lachen. Dit was niet mijn meest handige zet, dat geef ik graag toe. Daan was ook niet boos omdat ik niet voor het normale vaccinatie programma wil gaan en gezocht heb naar een alternatief. Nee… hij was boos om de manier hoe dit ging. En dat snap ik! Als dit andersom was geweest, was ik denk ik nog bozer geworden dan hij was op mij. Ik luisterde niet naar hem, ik nam eigenlijk zijn hele mening hierover niet eens mee in overweging. En dat terwijl het toch echt óns kind is, en niet alleen die van mij.  Ik had niks gevraagd aan hem en geen moeite gedaan om hier samen een besluit over te nemen. En inderdaad, dat zorgde dus voor frustratie en problemen samen.

——–

Dit is dus een klein voorbeeldje van hoe een situatie grandioos mis kan gaan in een paar tellen. Het was echt niet mijn bedoeling om de avond te verpesten en vond het ook erg vervelend dat het zo liep. Uiteindelijk had ik, zoals je snapt, nog wel wat goed te maken hierna.

Hoe kun je dit nou heel makkelijk voorkomen?
Heb je wel eens gehoord van LSD? Nee, niet de drugs…. Met LSD bedoelen we Luisteren, Samenvatten, Doorvragen. Ik leg het je hieronder even uit!

Luisteren:
Dat lijkt makkelijker dan het is! Je laat met GOED luisteren namelijk even je eigen referentiekader los om zo open mogelijk naar het verhaal van de ander te luisteren. In conflicten kan dit lastig zijn omdat iemand hier soms al wat dingen gezegd heeft die je raken. De valkuil is om hier defensief op te reageren. Goed luisteren betekent overigens niet dat je het eens hoeft te zijn met de ander hoor, maar je laat wel merken dat je open staat voor de mening van de ander én de ander staat hierdoor ook makkelijker open voor jouw mening. Win-win,toch?

Samenvatten:
Door datgene wat je net gehoord hebt samen te vatten kun je toetsen of jij en degene die je tegenover je hebt hetzelfde beeld hebben van wat er besproken wordt. Dit doe je een paar keer binnen het gesprek, zo kun je blijven checken of je de lijn goed vasthoudt.  Samenvatten helpt de zaken op een rijtje te zetten.

Doorvragen:
We zijn vaak geneigd om snel in te vullen voor de ander wat zijn of haar belang is. Maar weet je dat wel echt? Als je meer doorvraagt in plaats van meteen conclusies trekt kun je de ander beter leren begrijpen en erachter komen waar het nu écht om gaat. We denken dat de ander dat heus wel snapt of weet, toch is dit vaak niet het geval!

Nog even terug naar ons conflict
Als ik nou niet met een gestrekt been het gesprek in was gevlogen maar de tijd had genomen om naar Daan te luisteren en hier écht voor open had gestaan – had dit sowieso gezorgd voor een fijnere sfeer en geen conflict tussen ons. Misschien had hij hier wel een hele andere kijk op en kon hij dit goed onderbouwen, misschien had hij hier wel helemaal geen andere kijk op en zouden we samen in harmonie tot dezelfde conclusie gekomen zijn zoals ik het bedacht had? Wie zal het zeggen. In relaties gaat het vaak ‘mis’ doordat we niet aan LSD doen. Hoe is dit in jouw relatie? Ik zou je uit willen dagen om hier eens mee aan de slag te gaan! Wanneer zich een situatie of conflict voordoet, kijk dan eens of je jezelf eerst even op ‘hold’ kunt zetten en kunt luisteren, samenvatten en doorvragen. Daarna draaien jullie de rollen om en doet je (gespreks)partner hetzelfde bij jou. Ik ben benieuwd wat dit jullie oplevert! Succes en veel plezier met oefenen!

Veel liefs, Maree